Dag 25 - San Diego

Dinsdag 6 augustus: Deze ochtend hadden we de wekker iets later gezet, aangezien het maar 2 uur rijden was naar San Diego. Bij dit hotel konden we ook, simpel, ontbijten. Nadat we dit hadden genuttigd, pakten we onze troep bij elkaar en reden even naar het centrum. We parkeerden de auto en liepen rond op zoek naar winkeltjes die al open waren (10.00 uur). Uiteindelijk vonden we er één, waar we uiteraard weer een magneet kochten. Het was vandaag erg bewolkt, maar het voelde heet en drukkend aan. Op dit tijdstip was de temperatuur al gestegen naar 35 graden.

Na deze aankoop stelden we de navigatie in en lieten Palm Springs achter ons. Jammer, want we hadden hier best langer willen rondkijken. Onderweg stopten we om de tank weer te vullen. De benzine in Californië is bijna een dollar per gallon (3,8 liter) duurder. In Arizona betaal je ongeveer 2,60 voor 3,8 liter, maar hij moest uiteraard weer vol.
De omgeving waar we doorreden was anders dan de afgelopen weken. De interstate had meestal 6, 7 of 8 rijbanen naast elkaar en golfde door een heuvelachtig landschap. Het is voor ons als Nederlanders trouwens raar dat iedereen elkaar links én rechts mag inhalen. Toch rijdt iedereen hier vrij netjes en levert dit geen problemen op. Sterker nog, het lijkt hierdoor allemaal een stuk vlotter te gaan dan bij ons en het levert, naar onze mening, minder agressie op door ‘linksrijders’.

Rond 12.30 komen we aan bij ons hotel. Deze ligt een stukje buiten het centrum, langs de snelweg aan een zogenaamd ‘hotel circle’. Tientallen hotels bij elkaar. Van grote ketens tot kleinere hotels. Ons hotel ziet er Amerikaans uit en lijkt op een motel. Het bevat meerdere blokken van 3 verdiepingen. Voor inchecken waren we nog iets te vroeg, dus reden we richting het centrum. We reden wat rond en oriënteerden ons op de verschillende wijken. Op het eerste oog zag het er uit als een erg leuke stad. We stopten in een buitenwijk bij de Panda-Express. Dit is een fastfoodketen die zich toelegt op de Chinese keuken met een Amerikaans jasje, en heeft meer dan 1400 vestigingen. Wij namen noedels met orange-chicken (plakkip welke ze ook bij de Nederlandse Chinees verkopen). Heerlijk! En het voelde dit keer eens niet als fastfood😉.

Inmiddels waren we een dik uur verder en konden we inchecken. Onze kamer bevond zich op de eerste verdieping van het tweede gebouw. Nadat we ons hadden opgefrist en onze stoelgang hadden bijgewerkt, besloten we richting Balboa park te lopen. Ik had ergens gelezen dat dit erg leuk was. Volgens google maps was het vanaf ons hotel een uurtje lopen naar het park. Uiteraard had ik de dichtstbijzijnde ingang aangeklikt, want we wilden niet omlopen. Hier komt ik later op terug… Ondanks dat de temperatuur hier een stuk lager ligt dan in Palm Springs (25 graden), hadden we het al snel erg warm. Wat we niet wisten is dat San Diego, net als San Francisco, op bergen is gebouwd en daardoor ook heel heuvelachtig is. Sommige staten zijn hierdoor verschrikkelijk stijl. Na een uur door verschillende wijken te hebben gelopen (bijvoorbeeld Hillcrest), kwamen we aan in het bekende park. Aan de rand hiervan zaten allerlei sportcomplexen zoals een zwembad, wielerbaan en baseball veld. Het park deed doods aan en was enorm bergachtig. We vonden er niks aan. Het grote park wordt opgedeeld in twee gedeeltes door een grote weg. Deze weg ligt laag, terwijl het park een stuk hoger ligt. Via google maps zagen we dat we schijnbaar in het verkeerde gedeelte zaten en dus moesten oversteken. We klauterden via smalle zand en stenenpaadjes naar beneden om de grote weg over te steken. Af en toe werden we ingehaald door een hardloper. Als je hier gaat hardlopen ben je werkelijk niet goed wijs, want het pad was enorm slecht. Daarnaast was hij ook heel smal en aan weerskanten groeiden allerlei bruine struiken en rare planten. Eenmaal de weg overgestoken moesten we behoorlijk klimmen. We hadden gehoopt dit in de stad niet meer te hoeven, maar helaas. In dit gedeelte van het park was niemand, dit had waarschijnlijk zo zijn redenen. De infrastructuur was hier nog beroerder dan het eerste stuk.

Dit stuk verliep ook iets minder vlot. Na enig gemopper van weerkanten werd ik zowaar het slachtoffer van een wesp. Deze prikte in mijn knieholte, waarna ik de angel moest verwijderen. Alfred was zo aardig om op z’n knietjes te gaan en mijn knieholte leeg te zuigen. Enfin, verdere details zal ik besparen, maar het moet er bespottelijk hebben uitgezien. Of het een ander soort wesp was dan in Nederland weet ik niet, maar het heeft de hele dag behoorlijk zeer gedaan. Hierdoor liep ik lichtelijk mank; mevrouw Werner zou trots op mij zijn. Na deze klim en helse tocht, kwamen we aan bij het goede gedeelte van het park. Dit zag er fantastisch uit. Overal bevonden zich musea, fonteinen en stonden mensen muziek te maken. De architectuur is Spaan/Mexicaans en zag er gezellig uit. Alfred had door deze tocht, zijn laatste oortje versnoept en was er klaar mee. Nadat we nog wat hadden rondgelopen regelden we een Uber om ons naar de wijk Hillcrest te laten brengen. Hier hadden we een aantal leuke restaurantjes gezien.

De Uberchauffeur was enorm spraakzaam maar miste een paar tanden. Hierdoor was hij erg slecht te verstaan. Hij vond het een leuk spel om te raden waar we vandaan kwamen. Nadat hij alle Scandinavische landen had opgenoemd, ging hij over naar de Oostblok landen. Engeland, Duitsland, Frankrijk en Ierland volgden al snel. Nadat hij het had opgegeven en we vertelden dat we uit Nederland kwamen zei de beste man dat hij dit net wilde zeggen. Hij hoorde het aan ons accent. Enfin voor de inzet krijgt hij een 10 met een griffel, zullen we maar zeggen. Voor 5 dollar stonden we even later in bovengenoemde wijk. Deze wijk wordt gekenmerkt door een sierlijke vlag in regenboogkleuren. De, veelal, extravagante mensen maken het gezellige wijk. Na even te hebben rondgelopen, gaan we bij ‘Baja Betty’s’ een Mexicaans restaurant. Nadat we buiten een plekje hebben gekregen, lazen we dat het taco dinsdag is. Alle kleine taco’s zijn 2 of 3 dollar. Ook zijn het bier en de cocktails vandaag goedkoper. We bestellen een aantal taco’s en delen deze met elkaar. Het is erg gezellig en al snel raken we aan de praat met wat mensen naast ons. Deze hebben een gigantische cocktail en raden deze sterk aan! Sterk is hierbij, achteraf, ook de juiste benaming. We bestellen deze ook maar. In dit enorme glas zit naast de gewone cocktail, een buisje met drank en een flesje Corona. Beiden zitten er op de kop in, waardoor ze geleidelijk leeglopen naarmate je drinkt. Hij smaakt geweldig lekker!

De avond vorderde en nadat we nog wat meer taco’s hadden besteld, regelden we een Uber om terug te gaan naar het hotel. Enigszins aangeschoten arriveerden we bij ons hotel. Het kamernummer waren we vergeten, maar we wisten nog wel waar de kamer ongeveer zat. Nadat we de complete galerij hadden geprobeerd kwamen we erachter dat we bij het verkeerde gebouw stonden. Lekker handig weer.

We douchten, keken nog wat televisie (al hebben we geen idee meer wat😉) en rond 22.30 zijn we heerlijk gaan slapen.

Hotel: Days Inn hotel circle, near Seaworld
Gelopen: 13,2km
Gereden 140 mijl (225km)