Dag 26 - San Diego

Deze ochtend hebben we, voor ons doen, lekker uitgeslapen. Nadat we uit bed kwamen, hebben we de dag gestart in het bubbelbad/hottub. Lekker in het zonnetje terwijl we langzaam wakker werden. Enige minpuntje waren de bubbels. Het bad stond op standje extreem. Na een klysma (Patty Brard zou de hele dag in dit bad zitten denken we) en een dubbele hersenschudding hebben we ons gedoucht en ons gebruikelijke ontbijtje (banaan, yoghurt) genuttigd. Hierna hebben we de Uber genomen naar het Gaslamp district. Een leuke, hippe wijk aan de rand van San Diego, nabij de haven. Het schijnt dat de afgelopen jaren de wijk een opknapbeurt heeft gehad…We wandelen hier rustig doorheen en bekeken wat winkels. Langzaam liepen we richting het havengebied en kwamen aan bij ‘Seaport village’. Dit is een klein dorpje wat er erg toeristisch doch gezellig uitziet. Het doet een beetje denken aan de huisjes in het Dolfinarium. Het is een drukte van belang!

Hier zagen we een tour met een bus, welke ook in het water gaat (San Diego Seal Tour). Dit leek Alfred wel wat en we besloten deze via internet te boeken, aangezien dit goedkoper was dan bij het verkooppunt. We moesten ongeveer een uurtje wachten en liepen door het kleine dorpje. Hier aten we een hotdog als lunch en mochten even later aan boord van het bus/boot.

Naast de kapitein of buschauffeur (erg verwarrend), was er een gids, officiële term ‘first mate’, aan boord: Rudy. Rudy was een jaar of 20 en vertelde op een leuke en spontane manier informatie over de stad. Het is een absolute grappenmaker en heeft veel plezier in zijn baantje. Leuk! Achter ons zaten een typisch, lees: gezet, Amerikaans stel. Ze hadden hun twee kinderen mee waarvan er eentje bij moeder op schoot zat. Als twee lange, gezonde, Nederlandse jongens was het redelijk afzien. We zaten opgevouwen in onze stoel. Nu maakte het kind achter ons het extra aangenaam met een gratis rugmassage! Natuurlijk wilden wij dit niet 90 minuten lang, want dat zou slecht zijn voor onze rugspieren, dus hebben we het jongetje vriendelijk, doch dringend, verzocht op te houden. We zetten onze woorden wat extra kracht bij door met een vlakke hand langs onze keel te gaan. Dit hielp. Weet dat wij nu vakantie hebben en niet in functie zijn…😊

Het eerste stuk van de tour verliep over het land, daarna een uur over het water. In het water voerden we langs zeeleeuwen die hier in de vrije natuur leven, aangezien er hier veel vis te vinden is. San Diego was vroeger dé leverancier van tonijn. Decennia lang kwam 80% van al de bliktonijn uit San Diego en was de stad daarmee ‘de tonijnhoofdstad van de wereld’. Inmiddels is dit vergane glorie en herinnert er nog maar weinig in de stad aan die tijd. Toch zijn er een paar standbeelden en gebouwen te vinden waar de tonijntijden herleven.
Op zee zagen we naast zeeleeuwen (welke enorm stinken) ook veel vogels en een heel aantal pelikanen. Na een uur op zee verlieten we het water en reden we terug naar het opstappunt in Seaport Village. Onderweg maakte Rudy weer vele grappen en grollen. Deze zijn uiteraard, zoals bij elke tour en excursie, ingestudeerd maar dit viel bij Rudy niet te merken. Hij maakte er een waar feestje van.

Rond 15.15 stapten we uit en besloten we richting de wijk ‘Little Italy’ te lopen. Volgens Rudy één van de grootste van heel Amerika. Eerst liepen we langs een oud politiegebouw welke nu was omgebouwd tot winkelcentrum annex restaurantgelegenheden. Hier waren nog een aantal originele politiecellen te vinden. We bekeken deze en lazen de informatie over deze vergane tijden. Hierna liepen we verder richting Little Italy en struinden we door de leuke straatjes en langs gezellige winkeltjes. Ondertussen bekeken we de kaarten van de restaurantjes, want we wilden in deze wijk een hapje eten. Zodoende kwamen we ook langs een knus en gezellig huis waarop te lezen was ‘winehouse’. Het bord ‘Happy Hour’ lonkte en we besloten hier een drankje te doen. Volgens de ober was de wijn niet echt droog, dus namen we een heerlijke prosecco. We zaten voor dit kneuterige huisje op het terras en bekeken onder het genot van een bubbeltje alle voorbijgaande mensen. Heerlijk! Het viel ons trouwens op dat er in deze stad een stuk minder Aziaten rondlopen en juist veel Amerikanen op vakantie zijn.

Nadat ons bubbeltje op was zochten we, ondanks het vroege tijdstip van 17.00 uur, ergens een plekje om te eten. We hadden de hele dag geteerd op een banaan, yoghurtje en hotdog, dus we hadden trek. Op een gezellig pleintje vonden we een tafel in de zon en bestelden we een handgemaakte pizza. Uiteraard was deze echt Italiaans met een flinterdunne bodem en gebakken in een echte steenoven.

Hierna vonden we het welletjes en besloten een Uber terug te nemen richting het hotel. Een grote Amerikaanse donkere man kwam voorrijden. Erg praterig was hij niet, zangerig daarentegen wel. Hij had zijn gospelzender opstaan en zong vol overtuiging mee. 15 minuten en 6 dollar armer (een schijntje) kwamen we aan bij ons hotel. Dit keer konden we snel en makkelijk onze kamer vinden en hebben we de rest van de avond lekker rustig aan gedaan. We keken wat televisie, bekeken het online nieuws en werkten onze blog bij. San Diego is een erg leuke en gezellige stad; we zijn blij dat we hier nog een volle dag mogen doorbrengen!

Hotel: Days Inn, San Diego
Gelopen: 8,9km