Dag 29 - Los Angeles/ Universal park

Wakker worden, gevolgd door een lekkere hottub-sessie, zat er vandaag niet in. Dit hotel heeft helaas geen faciliteiten dus namen we genoegen met onze oude traditie: banaan en yoghurt. Rond 8.00 uur waren we klaar en regelden we een Uber om naar Universal studio’s te gaan. Het parkeren hier is 25 dollar per dag, een Uber maar 6 dollar voor 2 personen (enkeltje). De keuze was dus snel gemaakt. We werden opgehaald door een vrolijke jonge gast, die door had kunnen gaan voor interieurstylist. Zijn auto was van binnen één groot feest met lichtgevende lampjes! Erg gezellig. Hij vertelde ons dat hij al sinds 1 uur aan het werk was. Wij waren zijn laatste rit. De chauffeur gaf ons tips voor in het park. Hij was er zelf al drie geweest. Hij wenste ons veel plezier en wij liepen naar de ingang.

Het park zou om 9.00 uur open gaat maar om 8.15 stonden we er al, en gelukkig maar! Het was, zo vroeg op de ochtend, al razend druk. Voor een ongeveer 40 dollar p.p. meer, had je een half uur eerder toegang (8.30), maar deze hadden we niet. Nadat we het park betraden, liepen we als eerst richting de Studio-tour. We mochten in het eerste karretje gaan zitten die deze dag reed. Dit vertelde een kleine oude man, die overduidelijk lid moet zijn van onze parochie. Hij leek heel erg op een acteur die in Will en Grace speelde. De acteur heet Leslie Jordan: google het maar eens 😊 . Een uur lang werden we rondgereden langs filmstudio’s, sets en andere bezienswaardigheden. Zo reden we onder andere over set welke een complete stad voorstelt. Eén gedeelte is een New York gedeelte, een ander gedeelte kunnen ze ombouwen in elke gewenste Europese stad. Leuk om te zien dat, als je heel goed oplet, in bijna elke Universal film deze gebouwen voorkomen. We kwamen langs rekwisieten uit de film Jaws, Jurassic Park, King-Kong, The fast and the Furious, Back tot he Future en nog veel meer. Erg leuk om te zien, door zeer veel special effects zeker de moeite waard.
We kregen aan het begin een 3D-bril. Een aantal keer reden we met ons treintje een gebouw in, moesten hem dan opzetten en dan begon er een 3D-film te draaien. Het ene moment waren we getuige van een gevecht met King Kong en een dinosaurus en het andere moment speelden we mee in The Fast and Furious Het treintje stond op een soort beweegbare bodem, waardoor het allemaal heel echt leek. Ook was er een gebouw waar het leek alsof we in een metrostation waren. Er volgde een aardbeving en het station stortte gedeeltelijk in waarna een enorme lading water het metrostelsel instroomde. Geweldig opgezet allemaal.

Het hoogtepunt waar we voor kwamen, was een ritje door de straat van o.a. de serie Desperate Housewives (Wisteria Lane), Murder She Wrote en talloze andere films en series. Aangezien we altijd fan waren van Desperate Housewives, wilden we graag zien waar Gabrielle, Bree, Lynette en buurvrouw McCluskey ‘woonden’. Tot onze spijt was deze straat compleet afgesloten, aangezien er op dit moment opnames waren. Moeten we ooit nog maar eens terug😉. Na een dik uur was de rit voorbij en vervolgenden we onze weg naar de volgende attractie.

Alfred had de park-app gedownload en deze gaf aan dat bij de attractie The Mummy maar een wachttijd van 15 minuten was. Eenmaal in de rij zagen we dat bijna het complete park dit dacht, want de wachttijd schoot door naar 90 minuten. Het wachten binnen werd minder erg, omdat de omgeving leek op een piramide van binnen. De spanning werd opgevoerd door een fragment wat afgespeeld werd. Het ging over een opperfarao die ons dood wilde maken. Erg vrolijk allemaal. Een Spaans jongetje vond dit blijkbaar erg geloofwaardig, want hij stopte zijn vingers in zijn oren en trilde met zijn hele lichaam. Na een uur waren we aan de beurt. We stapten in een wagentje die ons door de piramide reed. Overal hingen mechanische mummies die ons de stuipen op het lijf joegen. Op een gegeven moment leek het alsof er scarabeeën, kevers die onder de huid kruipen, in ons karretje zaten. Door de speciale effecten leek dit levensecht. Een leuke belevenis! Toen we bij het eind aankwamen werd er voor ons geklapt, omdat we de mummie hebben overleefd. HEEEEEL erg Amerikaans allemaal! Maar goed, ze hadden beter kunnen klappen dat we het zo lang in de rij hebben volgehouden… Alfred checkte meteen zijn app om te kijken hoe lang de wachtrijen waren op dat moment. Bij de Transformers Experience was de wachtrij ‘kort’, vergeleken met de andere attracties, dus daar gingen we heen. In de rij aten we een zelfgesmeerd broodje mee; de krenterige Nederlanders! Deze attractie was ook helemaal in de stijl van de gelijknamige films. Alfred was vroeger helemaal fan van deze auto’s, die eigenlijk robots zijn. Hij was dus als een klein jongetje, met grote voeten, gespannen! Ook hier speelde je mee in een verhaal. Wij kregen de zware taak om de mensheid te redden; appeltje eitje! Wij zijn namelijk gemaakt voor deze taak. Jammer genoeg kregen we geen wapens, maar wel een zogenaamde beschermingsbril: voor eventuele bloedspetters, rondvliegende ledematen enz. Tijdens de attractie bleek deze bril een 3d-bril te zijn. Dit maakte de experience geweldig en levensecht! Ons karretje werd alle kanten opgeslingerd, terwijl wij van/op/dwars door gebouwen gingen. Vet! Deze rit duurde wat langer dan the mummy. Op het eind werden we wederom bedankt voor het redden van de mensheid en werden we als echte helden ontvangen door de medewerkers door middel van gejuich en geklap. Blijkbaar is dit erg normaal.

Afgelopen week hoorden we op de radio dat er een nieuwe attractie open gegaan is: Jurassic World. Natuurlijk wilden wij hier graag heen. Zoals verwacht was de wachtrij iets langer: 2,5 uur. Dit maakte ons niks uit, want het was vast de moeite waard! In de wachtrij stond op de app dat we 3 uur moesten wachten. Oké, we geven toe, hier werden we lichtelijk chagrijnig van, maar we wilden niet opgeven. De wachtrij werd, vooral voor Alfred, opgefleurd met beeldschermen van Chris Pratt (van de film Jurassic World) ons alvast opzweepte. Gelukkig bleek de wachttijd mee te vallen, want na 1,5 uur zaten we in een bootje; een waterattractie dus! Dit verraste ons enorm en het was zeker niet erg met de hoge temperaturen. De boot voerden ons door het park Jurassic World en we konden genieten van veel mechanische dinosaurussen. Natuurlijk zagen we de volgende gebeurtenis al ruim van te voren aankomen: de gevaarlijke dinosaurussen waren ontsnapt. Dit bracht de nodige spanningen bij sommige medepassagiers. Een vrouw voor ons schreeuwde dat we allemaal dood zouden gaan. Gelukkig bleek dit allemaal mee te vallen en konden we onszelf uiteindelijk in veiligheid brengen. De poncho’s, welke vooral door veel Aziaten werden gedragen, konden de vuilnisbak in. Deze hadden wij als dappere strijders uiteraard niet bij ons en was met deze temperatuur ook totaal overbodig.

Het was inmiddels 13.00 geweest en tijd voor een zoete versnapering. Ik had op internet gezien dat ze hier superdonuts verkochten. Uiteraard wilde we deze proeven. Deze donuts waren in verschillende smaken. De vreemdste smaak vonden we de bacon donut, met echte stukjes uitgebakken bacon bovenop de gigantische donut. Een vrij forse vrouw (lees: dik) voor ons in de rij, kocht van alle smaken één donut. Doorsnee van de donut was bijna 30cm. We willen absoluut niet generaliseren, maar er ze was hier alleen met haar man… We vragen ons nog steeds af, waarom ze 3 jumbo-donuts per persoon hadden. Wij kozen voor een veilige smaak: pink. De roze glazuur was flink aanwezig en het glazuur van onze tanden had het zwaar. Lekker was het wel😉

Na deze heerlijke tussendoortje/lunch, gingen we naar de Harry Potter attractie. De rij was lang, heel lang… Maar deze wilden we niet missen, dus sloten we achteraan. In tegenstelling tot de andere wachtrijen, welke binnen of overdekt waren, was deze in de volle zon met her en der wat boompjes. Deze boompjes werden helaas ook overbevolkt door de familie wesp. Spastisch liepen, wachtten en stonden we rond deze boompjes in rij. Achter ons stond een Latina gezin met twee kinderen. Deze hadden van paps en mams alvast de Harry Potter toverstokjes gekregen, waarmee wij bijna 3 uur lang werden betoverd, oftewel geprikt. In onze rug, zij en buik. Meermaals overlegden Alfred en ik op welke manier we deze stokjes het beste konden breken en deze kinderen konden terug treiteren. Alsof dit allemaal nog niet genoeg was, stonden voor ons allemaal Aziatische mensen. Zoals al eerder aangegeven in een blog zijn we niet echt fan van deze groep (uitzonderingen daargelaten). Ze drongen uiteraard weer voor en met hun kleine sprieterige lichaampjes wurmden ze zich overal tussendoor om zo snel mogelijk, en het liefst met de ganse familie, vooraan te komen. 3(!) lange uren later waren we aan de beurt maar het was zeker de moeite waard. Tijdens deze rit bungelden we met onze benen los in een gave 4-d experience. We vlogen door de lucht en verkenden het Donkere Bos, het Zwerkbalveld, de Grote Zaal enz. Tijdens deze vlucht werden we geteisterd door Dementors, draken, Malfidus en spinnen. Geweldig! Als fan van deze films en boeken is het een zeer leuke belevenis.

Vervolgens besloten we de show ‘WaterWorld’ te gaan bezoeken. Hier hoefden we gelukkig maar een half uur voor te wachten. Alfred was inmiddels het voorgekruip van bepaalde mensen zat en besloot hierop rigoureus op te treden. Een 3 jarig Aziatisch meisje was het doelwit. Met maat 47 manoeuvreerde hij zich doelgericht op het voetje van het kind, waarna het natuurlijk begon te krijsen. Na een (gemeende) sorry, had moeders geen oog meer voor de rij en dus hadden we ons doel bereikt.
De show speelde zich af op het water en werd opgevoerd door echte stuntmannen uit verschillende series en films. Dit was ook zeker te zien: geweldig! Het zag er door de special effect zeer levendig uit. Deze show duurde 20 minuten maar is zeker een aanrader.

Rond 18.30 uur waren we het staan en vooral de mensenmassa enorm zat en besloten we het park te verlaten. Dit bleek makkelijker gezegd dan gedaan: alle toegangspaden en pleinen waren compleet geblokkeerd door hordes mensen. Aangezien het weekend (zaterdag) was, was het extra druk. Wij zijn alleen dit weekend in LA, dus hadden we geen andere keuze maar mocht je ooit de keuze hebben: ga doordeweeks! Een Express (fast-lane)pass is ook een optie, maar dit vonden we voor 349 dollar p.p. extreem veel geld.

We regelende weer een Uber welke ons naar het ‘King Buffet’ dichtbij ons hotel bracht. Een buffet waar je voor 19 dollar p.p. onbeperkt chinees en Japans kon eten. Nadat we deze mensen zo hadden vervloekt, moesten we dit hier even goedmaken. Er waren talloze gerechten te vinden welke vers werden klaargemaakt. Tientallen soorten sushi, echte krab, kreeft, mosselen en andere schelpdieren en ga zo maar door. Ook waren er de ‘normale’ Chinese gerechten te vinden en zelfs pizza en patat.
We nuttigende dit heerlijke eten en liepen terug naar ons hotel waar we een handwasje deden en de rest van de avond uitgeput t.v. hebben gekeken.

Hotel: Dunnes Inn, L.A.
Gelopen: 8,3km
Gewacht: 7 uur in verschillende rijen